رژیم غذایی یک فرد ممکن است او را جوانتر یا پیرتر از آنچه هست نشان دهد. در این مقاله قصد داریم مواد غذایی را که میتوانند روند پیری پوست را تسریع کنند، بررسی نماییم.
بیدلیل نیست که پوستتان پس از مهمانیهای آخر هفته یا بعد از روزهایی که کنار ساحل همراه با نوشیدنی موهیتو سپری میشوند، حس متفاوتی دارد. به عقیده آریل استاد (Ariel Ostad) – پزشک حاضر در آکادمی پوست آمریکا – آنچه میخورید روی پوستتان اثر میگذارد و آن را بهتر یا بدتر میکند. بهعنوان مثال، نوع قهوهای که مینوشید ممکن است منجر به خشکشدن پوستتان گردد، که یکی از عوامل پیری آن است.
از جملهی برخی خوردنیها و نوشیدنیهای دیگر که به پیری زودرس پوست کمک میکنند، میتوان به گوشت قرمز، الکل و غذاهای سرخشده اشاره کرد. اطلاعاتی بیشتر در مورد خوردنیها و نوشیدنیهایی که باید در میزان اعتدال مصرف شوند یا بهطور کلی حذف گردند تا سرعت پیر شدن پوست کاهش یابد، بدین شرح است:
قهوه
قهوه بزرگترین منبع کافئین است؛ مادهای که بهطور طبیعی در دانههای این گیاه وجود دارد. در این میان، شکر نیز مورد دیگری است که معمولا به نوشیدنیهای مبتنی بر قهوه اضافه میگردد. هر دوی این مواد میتوانند اثرات منفیای بر پوست داشته باشند که با کاهش آب در بدن مرتبط است.
خشکی پوست یکی از نشانههای پیری آن است و کمآبی بدن این موضوع را تشدید میکند. جهت پیشگیری از کاهش آب بدن بهتر است از مصرف کافئین و شکر پرهیز کنید. پژوهشگران همچنین دریافتهاند که کافئین میتواند تولید کلاژن را – پروتئینی که میتواند به استحکام و سلامت پوست کمک کند – کاهش دهد.
شیرینی و نوشیدنیهای شیرین
شکر علاوه بر کاهش آب بدن، نقش دیگری نیز در پیری پوست دارد. ورود مقادیر بسیار زیاد این ماده از طریق خوردنیها و نوشیدنیهایی چون دسرها، نوشابهها و انرژیزاها ممکن است منجر به آغاز فرآیندی تحت عنوان گلیکاسیون گردد.
هنگامیکه بیش از میزان تحمل سلولهایتان شکر مصرف میکنید، قند اضافی با پروتئین ترکیب میگردد و «محصولات گلیکاسیون پیشرفته» (Advanced glycation end products (AGEs)) را تولید میکند. ترکیب نامبرده ممکن است به کلاژن پوست آسیب برساند.
الکل
مصرف الکل میتواند منجر به پیری، بهخصوص در پوست صورت شود. یک مطالعه نشان داده که مصرف بیشتر الکل با علائم جدیتر پیری پوست صورت مانند چین و چروک در ارتباط است.
یکی از راههای محدودسازی الکل، مصرف نوشیدنیهای جایگزین مانند ماءالشعیر بدون الکل است.
غذاهای شور یا تند
رژیمهای غذایی پر نمک یا تند میتوانند اثرات منفی بر پوست داشته باشند. میزان روزانه توصیهشده برای مصرف سدیم ۲۳۰۰ میلیگرم است و نباید از این مرز تجاوز کرد.
غذاهای سرخشده
غذاهای سرخشده از جملهی سایر منابع تولید محصولات گلیکاسیون پیشرفته و مواد التهابزا هستند که دشمن پوست بهشمار میروند؛ پس بهتر است پخت غذا با سایر روشها مانند بخارپز یا آبپز کردن صورت گیرد.
گوشت قرمز
مصرف گوشت قرمز منجر به تولید رادیکالهای آزاد در بدن میگردد. این رادیکالها مولکولهای ناپایداری هستند که ممکن است آغازگر فرآیندی باشند که آسیب سلولی را در بر خواهد داشت. آسیب سلولی توانایی حفاظت پوست از خود و تولید کلاژن را مختل میسازد.
بهترین راه برای مبارزه با رادیکالهای آزاد، گیاهخواری و مصرف غذاهای سرشار از آنتیاکسیدان است که در گیاهان بهوفور یافت میشود.
چربیهای ترانس (غیر اشباع)
چربیهای غیر اشباع علاوه بر افزایش کلسترول بد (LDL) و افزایش خطر بیماری قلبی ممکن است برای پوست نیز مضر باشند. آنها همچنین التهابزا هستند.
جهت اجتناب از چربیهای یادشده سعی کنید مصرف روغنهای نیمه هیدروژنهشده، غذاهای سرخشده، بستهبندیشده و فرآوریشده را کاهش دهید.
برگرفته از health.com